Integracja sensoryczna jest procesem, dzięki któremu mózg otrzymując informację ze wszystkich zmysłów dokonuje ich rozpoznania, segregacji, interpretacji i integracji.
Mózg dziecka pobiera informacje płynące z receptorów:
- dotykowych,
- proprioceptywnych (czucie głębokie),
- przedsionkowych (zmysł równowagi),
- wzrokowych,
- słuchowych,
- smakowych.
Gdy mamy do czynienia z uszkodzonym centralnym układem nerwowym (CUN) występują zaburzenia w obrębie wcześniej wymienionych zmysłów. Brak lub słabe rozwinięcie określonych połączeń nerwowych powoduje powstawanie trudności w funkcjonowaniu i zdobywaniu nowych umiejętności.
U naszych uczniów obserwujemy trudności w różnicowaniu bodźców dotykowych tj. nadwrażliwość bądź podwrażliwość na te bodźce.
Równie częstym problemem u dzieci z CUN jest słabe czucie własnego ciała np. nie odczuwanie zmiany pozycji swojego cała w przestrzeni lub lęk przed oderwaniem stóp od podłoża.
Głównym zadaniem terapii SI jest dostarczanie kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych w taki sposób, aby dziecko odpowiedziało reakcją adekwatną do zastosowanego bodźca.
Najlepszą formą ćwiczeń jest zabawa z naszymi uczniami.
To co z boku wydaje się zabawą jest również ciężką pracą.
